Yıkımın başlangıcı
Verdiler afyonu
Döllenmiş gün batımıda
Gökt yalan estikçe.




Yirmibirinci asır bize hiç iyi gelmedi
Örf adet kalmadı bağlarımiz koptu
Sonunda avrupa bizi kendine benzetti
Geri dünüşü imkansız olanlar oldu.

Kalktı arın örtüsü mahrem kalmadı
Her an ağız dalaşı pazarcı atışması
Meğer gafletle harcamışız yazı baharı
Zamanla yarışırken bağlarımız koptu.

Bu zamanda sevginin içi dolmuyor
Büyük anlatamaz, küçük dinlemiyor
Hal perişan,iki yaka bir araya gelmiyor
Eskimeden atılıyor bize birşeyler oldu.

Olmayanı harcadık kartta bitti limit
Acıktık son parayla çayla yedik simit
Ay Başına borçlu,girdik kalmadı ümit
Şaşmamak elde değil bir haller oldu.

Başka çare yok zamana alışmaktan
Hiç farkımız kalmadı yarış atından
Bir şey kalmamış bizi bir arada tutan
Şehirler şiştikçe ucu başı kayboldu.

Teknolojik gelişim başımızı döndürdü
Cepteki telefonlar muhabbeti öldürdü
Aileler parçalandı ata ocakları söndü
Yirmi birinci asır şimdilerde hormonlu...





Mustafa yaman
27 eylül 2018