Öyle bir sevda!

O zor olanı seçti
Yürek bu
Ağanın kızına da yanar
Çobanın bağına da konar

Gönül ferman dinlemedi bir kez daha
Bir yanı kumdan tepeler
Meyve vermez kısır ağaçlar
Acem eli
Bir yanı atom çağında
Nükleer illetinde
Bir yanı öz dili öz canı
Kaçmak vardı ufukta

Seher henüz uyanmışken
Bohça ve sevda hazırdı
Cama gelen ufak tefek taşlar
Uykuya hasret kara gözler
Korkuya bürünmüş kaşlar
Çatal yürek
Ve
Korkuya yenilmeyen yürekler
Yol alma zamanı

Doru at kuşanmış eğeri sırtındaydı
Dehh dedi delikanlı
Sevdalısı beline öyle bir sarıldı ki
Sevda bu dedirtti

Gün Işırken vardılar
Dönülmez yere
Göz ucu bir bakış
Doru at sezmiş gibi kişnedi
Hadi yürü der gibi eşeledi toprağı

Paslanmış kılıçlar kuşanıldı
İnsafın, merhametin ve sevginin olmadığı
Ölüme susayan bellere
Silahlar sabırsız
Vicdanlar kördü
Artık geri dönüş çok zordu

Atıldı kız ;
Hadi ,geri dönüşü ölüm bu yolun
Sür dedi,

Doru at yelelerini savurdu
Kişnedi bir daha
Atıldı ileri,köpükler atmıştı sırtından ve ağzından
Dört nala sınıra varmaktı umarı

Geride toz duman içinde bir bulut
Hızla yaklaşmaktaydı
Ölüm an ve an yanaşmaktaydı
Acem yurdu vicdansız
Geçit vermedi sevdaya

Öz dilim ,öz milletim dedi delikanlı
Çevirdi doru atın yönünü
Toz ,duman içinde göremedi önünü

Gel gelelim ağa ,
Kesmişti doru atın önünü

“Ya Kızı bırak çek git”dedi
Ya da razı ol kaderine

Delikanlı baktı yavuklusuna
Hani;
Bırak dese
Acısı yüreğinde bırakacak
Öyle bir sarıldı ki yavuklu
Ömrüm seninle der gibi

Yüzünde gülümseme yürüdü sınıra
Kız baka kaldı ağasına
Gözlerinde hüzün,yüreğinde sevda
Umudu vardı
Ağır,ağır yürüdü doru at

Henüz geçmemişken sınırı
Döndü
Gülümsedi yavuklu
Umudu tap tazeyken

Emir çıktı
Gürledi ,gür bıyıkların altından

Ateşşş dedi
Yürek sessiz
Yürek çaresiz düştü toprağa

İki yavuklu
Tek beden oldu kara toprakta
Elleri kenetli
Yüzlerinde gülümseme

Gözlerinde lanetle

6/11/2018/. H. Işık