ONUN ADI ATATÜRK
Birden bir kapı açıldı,
Gönül kapısı mı desem
Güneş kapışımı
Yoksa her ikisi mi
Bir ışık saçıldı gözlerinden
Kımıldattı ölmek üzere olan milleti!
Kopuzlar yeniden çalmaya başladı,
Kır atlar şahlandı,
Nal sesleriyle dağlar yankılandı!

Güneşle karışık,
Göğü andıran gözleriyle,
Karadeniz’in azgın sularına baktı,
Hayalinde tutup öptüğü,
Vatanın kaderini,
Yüreğinde duyuyor,
Gözüyle görüyor,
Yapacaklarını,
Hatta düşünüp de dilinde söyleyemediklerini,
Her şeyi hesap ediyordu.
Bütün çıplaklığı ile
Sahiciydi,
En çokta samimiydi,
Kararlı ve kesindi,
Bakışları dalgalara baktıkça,
Daha da keskinleşti.
O hiç yenilmedi.
Tarih öyle koymuştu adını,
Çünkü onun adı mutlak zaferdi.

On kasım bir günün adıdır,
Yeni bir doğuşun adıdır.
Çünkü tarih biliyordu,
Tanrı biliyordu,
Kahramanların ölmediğini!...
Yusuf Yılmaz