gümrah bir zamandı sensizlik
densizlik gümrah bir zamandı
şimdi;
sağnağa tutulmuş bir kar tanesi gibiyim
günden güne eriyen



içime çektim efkârların sendromunu
kendime yazık oldu
sıgarama azık
acıları örtüşenler anlarlarmış birbirlerini
birde öfke patlaması ile flört edenler



ayrılık sek içilir
derinde bir of çekilir
bu kaçıncı kasım
aklımın ucuna takılan
ölüm orucuna yatırılan kaçıncı kasım
dokunma yüreğime
can evime dokunma
lüzumsuz fazlalık olacağına
çözümsüz azlık ol daha iyi


hüzün egemen
hüzün çayır çimen
dün artığı düşlerin
sürgün edildiği yerdeyim
bağnaz düşüncelerin yaftalandığı yerde
söyle hangi adınla çağırayım seni
hangi sıfatınla




bilme elden ayaktan düştüğümü
kaç göz yaşı döktüğümü bilme
zira;bende saymadım
sayamadım




yutkunurken boğazıma düğümlenen aşk gibi adın
tadın kara kış gibi
minvalıma can kırıkları batıyor
gelipte görme
gelipte ambiansıma düşürme cemre