ben seni beklerdim karanlığa sığınmış,
göz kırpardı yıldızlar gök yüzünden bana,
sanki beklemelerin boşuna der gibi,
aldırmaz beklerdim seni karanlığa sığınıp,
gözlerin dolardı dolunayın parlaklığına,
senin gülüşün gelirdi yeryüzünde aklıma,

düşlerim serpilirdi gül taçlarına,
ben seni beklerdim karanlığa sığınıp,
fırlarken gül dikenleri hasret dolu yüreğime,
yüreğim ağlamazdı senin uzaklarda oluşuna,
beklerdi her şeye inat,
karlı tepelere hayat veren kardelenler yağardı
soğuk soğuk umutlarıma,

aldırmaz beklerdim seni sıla sokaklarının sesiz karanlığına
ben seni beklerdim kulaklarımda sedan dolu,
sen uzatırdın karşı dağlar ardından bakışlarını,
gülerdi gözlerin sevgi dolu bakışlarla,
işte o zaman boyun bükerdi yıldızlar,
kaçarlardı gök yüzünde kara bulutlar arkasında,
güzelliği ile cehren dolardı dolunayın parlaklığına,
ben seni beklerdim yer yüzüne yağan hasretler altında
İ. TÜRKMEN