Bir rüzgar takılır peşimize
en yorgun ağaçlarımız hırpalanır...

En geç ücüncü satırında tanırız
ismini gizlemiş dostları
bir öğle sıkıntısında hatırlarız
en kötü şiirimizin bile
bir dost dilinde nasıl şarkıya dönüştüğünü

Bir rüzgar çarpar yüzümüze
Denizlerimiz öfkelenir...

Yazıp ta şişe içinde
denize attığm mektubumu
son selde ben buldum yine...
Derin ve kirli limanlarda bekleyen
bir taka kaderi benimkisi
Hamburg’dan Ereğli limanına satılmış
yeni yalnızlıklar büyütmüş

Bir rüzgar çatıları döver
gökyüzünün rengi değişir...

Ayrılıklardan döneriz, uzun hasretlerden
Trenler kanar, otobüsler, otel odaları...
Koşarız kötü anılar hortlamasın diye dar sokakları
Masada hayat yarım, annemin sevgisi yarım
Gözlerimizde kasaba utangaçlıkları
Solar yüzümüz, eskir ellerimiz
boyası gibi yeşil evimizin
ömrü kısalır tüm sevinçlerimizin

Bir rüzgar bırakır peşimizi
satar bizi kirli bir yağmura...