Uzaktan tanırsınız beni
Arada selam verirsiniz
Kim olduğumu
Neler yaşadığımı nerden bileceksiniz
Ben bir kadın ben bir anneyim karanlıklarda
Gülmeyi çoktan unutttum dar günlerde
Omuzlarım çökük ağır geliyor zaman
İçimde o açan baharları unuttum çoktan
Oysa benim de hayallerim vardı
Zaman tek tek kırlar düşürünce saçlarıma
Aynalara küstüm bilmeden önce
Hayatı sırtlandığım yıllarda yorgunluğum
Bir kuru ekmek için verdim mücadelememi
Siz bu zaman dilimlerinde nerdeydeniz
Aramaz sormaz oldunuz yüküme ortak
Ölümümü seyrediyorsunuz şimdi
Vicdanlarınız rahat döşeklerde bilirim
Ben küllerimden yeniden doğacağım
Bu baharlarda benim olacak bilin
Her virajın dönemecinde olsamda
Beni görmezden geldiğiniz günleri
Tek tek hafızama kazıdım
Şimdi kiminiz dargın olun yok sayın beni
Bendeki bu deli yürek oldukca
Beni silip atamıyacaksınız bilin
Aç yaşadım amma
Dik öleceğim bunu unutma
Silinen eski bir resim olarak kalacağım
Olmadığım yüreklerinizde
Benim adım sema
Soyadım korcan

sema korcan/kitapsız şair