kalbi olmayan her adam
dublör kullanır aşka..


yalnızlar, rıhtıma yolcu
yol kalabalık


umut,
kendini nimetten sayan
kuyruklu yalan


harfleri jöleli cümleler kurup
yakamda kuruyan gelinciğe aldırış etmeden
her iklime dayanıklı mütevazi bir papatyaydı aradığım


ben, tutulacak fal demlerken gözlerinde
sen,
kendini çimenden saydın


elleri olmayan her kadın
kalbini sunar aşka..


bilirsin,
küçük harflerle sevip
imlayı kılavuzdan çıkarmıştım


ve her yaraya kabuğundan sızıp
sahibinden kalan acıyla
kanlı bıçaklı kavgalıydık hatırla


sen, gözlerini yalan ile terbiye ederken
ben,
yılana dolanır gibi bir sevişi büyütmekle meşguldüm
noktana kıvrılan virgülü
gül dikeni sayarken


şimdi,
boğazına kadar siyah giyinmiş bir kırmızının peşinde
gölge sayıyorum kendimi


gelincikler kurumuş
fallardan aşk çıkmışken
ve kalbim,
ellerinden kayıp giden
düş yıldızıyken..

rıhtımları düşün,

yalnızları bırakıp ardında
dalmışken kendini terk eden
amansız batığına

anla,

gördüğün ben değildim aslında..