2
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
939
Okunma
Çocukken uyuduğum toprak damda
Çaldım çığlıklarla kimsesiz ışıl ışıl
En parlak yıldızları yabanın
Henüz ana rahmine düşmemiştin sen Zeyno
Yoktun serpilip büyüdüğümde
Korktum yalanızlığın kalabalığından
Astım bu kez yıldızları birer birer yeniden
Entarisini giyen gökyüzüne Zeyno
Tavan arası kuş yuvalarında
Çığlıkların doğrar çatlak samani duvarlar
Camlara yapıştı hıçkırıkları genç kızların
Geceye yakışan kızıl soluğuyla Zeyno
Pas tütsülü gülüşler işlemeyince
B’itler musallat ana kucağına bin kerre
Kırıldığında dal parçası gibi sevinçlerimiz
Güneşi damlardan biz sürdük Zeyno
5.0
100% (6)