1
Yorum
7
Beğeni
4,8
Puan
755
Okunma
Yakın görünen her şey bana uzak yazılmış
Uzanır dokunamam tutuşur elim yanar
Önüm tuzakla dolu ,bin bir kuyu kazılmış
Kolum havada kalır, hep boşlukları sarar
Sığ suyu derya sanıp bir türlü dalamadım
Ömrüm boşuna geçti bir yoldaş bulamadım
Uzanıp da dalından goncayı alamadım
Diken batar elime, korkarım yine kanar
Geçen acı yılları ucuca ekliyorum
Bir gün gelecek diye özlemle bekliyorum
Bitmeyen umudumu İçimde saklıyorum
Gözlerim ufuklarda dilim hep seni anar
Hep özlemini çektim, bırakma beni darda
Bilirim geleceksin, belki bir sonbaharda
Kara kış ortasında, ya da boranda karda
İşte o gün mutlaka bu sonsuz acı diner
İbrahim Taşdemir
5.0
80% (4)
4.0
20% (1)
Cevap Yaz