-ben yorulmuş bir günün akşamüstü hüznüyüm-


Ya zamana gark edip bir vuslata kur beni
Ya da gönül ateşe düşmeden durdur beni

Ya bu garip perdeyi kaldır deli yüzümden
Ya da mes’ul eyleme beni hiçbir sözümden

Çare yok bu yalana kanacaksın diyorlar
Ve gerçeği yalanla anacaksın diyorlar

Madem dolaşacaktı damarlarımda iblis
Madem ki saracaktı gönlümü bu garip his

Madem ki yanacaktı adsız rızasız yürek
Sırra ne gerek vardı peki sırra ne gerek

Gelincik çiçekleri var ya o Hak çiçekler
Çiçeklerin üstüne kaldı kapandı gökler

Çelimsiz bir niyazın eline kaldı Felah
Dert üstüne dert bindi eyvah üstüne eyvah

An başlar Rahman olan Yaratanın adıyla
Ve gün biter sürülmüş lainin muradıyla

Bir yanım nefes nefes sabırı fısıldıyor
Bir yanım tevekkülde artık son fasıl diyor

Bir yanım ezberlerken adını karanlığın
Bir yanım nur topluyor zindandan yığın yığın

Adilin ellerinde can veriyor adalet
Ya kır cehdini zulmün ya da aklı azad et

Ey Hikmeti kuşkudan ve suâlden münezzeh
Halime ne tarif var ne de mazur bir izah

Vaat vaat dolarken zehir iliklerime
Bir riyakâr oturdu ruhumdaki yerime

Kaldı üç beş fesatın insafına imanım
Bir an’dan daha zorba şimdi kalan zamanım

Ve kınarlar zatımı tunç hilâlli haçlılar
Amacıma buğzeder amaçsız amaçlılar

Yüreğim bir kendime bir de sana ayandır
Dayandır yüreğimi biraz daha dayandır

Varsın isyan edip de zehir kustu desinler
Varsın haykırışıma artık sustu desinler

Ya zamana gark edip bir vuslata kur beni
Ya da gönül ateşe düşmeden durdur beni

Ya bu garip perdeyi kaldır deli yüzümden
Ya da mes’ul eyleme beni hiçbir sözümden


Faruk ATLİ.