Hüzünler artık uğramıyor gecelerimin sessiz kuytularına
Çayım da soğumuyor eskisi gibi öyle çarçabuk
Şarkılar da buruk gelmiyor üstelik bugünlerde
Şehrin üstünü örten karanlık olurdu önceleri
Ayın penceremden içeri giren gülümsemesiyle uzaklaşıp gidiyor hep bu sıralar
Sokaklarda da aramıyorum artık geçmişte kalmış
Kâh tozlanmış
Kâh silinip gitmeye yüz tutmuş şiirlerime düşecek kelimeleri
Ruhum artık terk ediyor birer birer geride kalanlarla bütün olanı biteni
Gitmediğim şehirleri görmeliyim öyle sık sık
Toplamadığım çiçekleri de kırlardan avuç avuç dermeliyim
Kafeste de bir çift muhabbet kuşum olmalı odanın içine sesleri dolan
Yeni bir şeyler yazmak için de bir defter almalıyım
Dokunulmamış cümleler vardır mutlaka bir yerlerde
Ve o cümleleri bulup
Onlarla şiirler yazmalıyım en çok da
Hayata...
Mutluluğa...
Sevgiye ve dostluğa...
Kim bilir belki de aşka...
Ve aşkla...
Sana ve bize dair...

Güray Gökkaya