Mu dan geldik, yu ya gidiyoruz..


Onlarında umutları vardı
Onbeşbinbeşyüzbeşbinbeş yıl önceden
Kayıp kıtanın çocuklarıydı
Türkün soyuymuş mudan çıka gelen.


İlk türkler germiş at üstünde yayı
Beşbinbeşyüzbeşlerden
Duramazmış bır yerde kaynadımı kanı
Soy ağacı bulunur türklerden.


Çeltik atarlarmış sayılı değilken günler
Daha azmış beşi geçmemiş muların soyu
Kelle koltukta yaşarmış eskiler
Yurt olmuş bir çok kez türklere anadolu.


İleri medeniyetler olmalı milyon yıl önce
Yok olmuş dünya defalarca
Yeni baştan çoğalmış mikrop türeyince
En son mezar olmuş dinezorlara.


Zamanda kanıt arayan katmana baksın
Yanıyorken dünya, buz tuttu sonra
Şüphe yok ki gücü büyüktür Mevlanın)
Beşmilyaryılları uç uca bağlanınca.


Geldiğin yere kayblup gitsen
İnsan neslınden önce farklı varlıklar
Mevlanın gücünü bir hissetsen
Gokyüzünü inletmezmi çığlıklaŕ.


Yakındır bombalar işe yaramayacak
Zaman sinyal zamanı iyi biline
Devletler silahları gömecek yer arayacak
Bir sinyalle batacağız yerin dibıne.


Yapay zekaya beladır güç yetermi
Söz dinlemez bir gün insana döner
Robotlar çağındayız herkeze hizmetçi
Metalden yaratığa boynunu büker.


İşte böyle olacak dünyanın hali
Marsa göç edilirdi atmosfer olsa
Sonuçta her canlının canı kıymetli
Yeni gezegenler bulmalı yoksa.


Bu gidişle uvuzlarımız yapay olacak
Boynumuzda çif yatak odan bile izlenir
Fabrikalar gece gündüz çalışacak
Insanoğlu robotlarla yarışcak kimbilir.


Çok uzakta olsada dünya dışı yaşam
Kimbilir ışık hızı geçiilir ışınlanır gibi
Garabet alametine benzer bu poğram
Yarı ınsan yarı robot ne erkek ne dışi.


Mu dan geldik, yu ya gidiyoruz
Sıfırkeresıfırdır zaman kavramı yok
İrem bahçeleri kurudu çoktan biliyoruz
Bindebiri yazılmadı mevzular çok...
9