YAYLADA
Bahar gelip dağda kar eriyince
Renga renk çiçekler açar yaylada Üfül üfül garbi yeli esince Misgibi uykular kaçar yaylada Bülbül sesi böğrüm inceden yakar Sılanın özlemi içime akar Süzülür al gözler hüzünle bakar Karanfil hoş koku saçar yaylada Baharla çözülür dağların karı Buzgibi suyla diner böğrün harı Kuş sesiyle çınlar kulağın zarı Gamlar kederler naçar yaylada Topraklar ısınıp böcek canlanır Ağaçlar al yeşil gövde kanlanır Bayırlar süslenip lale sallanır Kırlarda kelebek uçar yaylada Çoban yanık türküy söyler özünden Gençler sevgi yaşı döker gözünden Ovalar çınlar dertlinin sözünden Kuzular ağıldan koşar yaylada Yakubi’yim ben canım Anadolum Damarımda kanım’dır Anadolum Can yoldaşım sol yanım Anadolum Ozanım sazıyla coşar yaylada Yakup Köse 08.04.201 |
Sunulan dizelerle, Gönüllerde doyumsuz bir şiir meydana gelmiş...
Kız çocuklarımızı okutalım…
......................................... Saygı ve selamlar..