İçimdeki sessiz çığlığı
Duyuyor musun
Damla damla dökülüyor gözyaşlarım
Sesimi kimse duymasın diye
Satırlara düşer çaresizliğim
Satır başına dönerim her cümlemde
Bir türlü koyamam noktayı .

Kum saati akar yavaş yavaş
Hesabını yaparsın geçmişin
Çok uzaklardan gelen bir yolcu gibi
Gözlerin uykuya hasret kapanır kirpiklerin
Her rüzgar estiğinde
Yaprak gibi savrulur bedenin .

Sensiz geçen her gece
Düş kırıklığımdır benim
Aklım başımda değil karmaşık duygularım
Peşimde anıların çaldığı bir ıslık
Biliyor musun
Sana mum ışığında yazıyorum bu satırları .


Hüzünleri paylaşalım aramızda
Yarısı bende yarısı sende kalsın
Uzaklarda çalıyor bizim şarkımız
Dayanmıyor yüreğim

Giderken nemliydi gözlerin
Yüzündeki gülümsemeleri kime emanet ettin
Bir gece yarısı çal kapımı
Sıçrayarak uykumdan uyandır beni
Yağmur damlaları vursun pencereme
Tek kelime etmeden bak gözlerime ...





Refik
06 . 10 . 2018
İstanbul