Yokluğuna kederlendim ben yine
Artık sığamıyorum kendi içime
Gelir diyorum yoksun
Üzüyor işte yokluğun.

Bana düşen sabır ile beklemek
Gün güneşi
Gece ayı
Gök yıldızı bekler gibi
Yakıp kavururken hasretin içimi
Özlem duyarım sesine
Nefesine
Nerdesin ömrümün varı sevgili.

Kimsenin sevmediği kadar seviyorum
Avutmuyor hiç bir şey yüreğimi
Olayım bir ömür kalbinin esiri
Yeter ki
N’olur sensizliğe mahkum etme beni.

Irak tutma sevdiğim gözlerimden gözlerini
Dalmak istiyorum mavilerine
Kaybolmak diliyorum dehlizlerinde
Kanmak içten sözlerine
Benden seni alıp gitme
Ruhuma ver ruhunu
Seni benden esirgeme.

Yönünü öte çevirme
Keder ekme yüreğime
Çökmesin hüzün gönlüme
Fıkra anlat eskisi gibi
Kahkahalarla güldür yine.

Kat ömrünün her gününe
Al mutlu gecelerine
Çok sevdiğim biriciğim
Sakın olma yar ellere
Benim kadar sevemez kimse.

Sığınmayalım kuytu bahanelere
Dert var seven herkeste
Sanmayalım bir tek bizde
Derman kalmasa dizlerimizde
Katmayalım aramıza mesafeyi
Sensizlikle sınama kalbimi
Can dedim canım bildim
Sevdim kalbini.

Unutmamı benden hiç bekleme
Zehir dolsun kan yerine
Unutursam şu kalbime.

Adın heran dilimde
Yankılanırken tınısı beynimde
Bu aşk ne masal nede hikaye
Gerçeğin ta kendisi işte
Haykıyorum evrene
Canımdan çok seviyorum
Vazgeçmeyeceğim diye.

Arada bir bak kalbine
Ruhuna sevdamızı mühürle
Sevgimi sundum hediye gönlüne
Biz bize kavuşamadan ölsek bile
Götürelim aşkımızı ruhumuzda mahşere...







06 /10/ 2018
Mlk Tryk