0
Yorum
3
Beğeni
4,0
Puan
922
Okunma
Düşüyordu ilmek ilmek kumaşlar
Yekparesi sündüsün
Ben mi yanmaya alışkın(!)
Alışkınlığın bekçisi;yalnız omuzlarda
Yürek tutan ve sığınaklığında
Meltemin esmeden ölmenin
Rüzgara sorulmadı diyarları
Başkent yapan bir milletin
Aciz’iyle anıp
Agah’ıyla yol olmuş Cengiz yürek
Acılar içinde yatmadan
Yataklara düşmeden
Ve parçalamadan ürganları
Son acımdan :"-Seni severek öldüm" diyebilmekti
Son dileğim..
4.0
100% (1)