Öldüğün gün
Ölsün bütün şiirler
Ki
Ölürse şiir
Ölmüş say bütün şâirleri



Aliteresyona bağlayarak 
Ve
Ulayarak sancılarına his kaymalarını
Tuvalde yarım kalan resim midir a.ş.k’ın bir yarısı 
Yine de silememiş midir Şâir 
Fırçayla kırbaçlayarak yetim yanlarını aklının
Ve
Sökse de teninin -ah’larından tırnaklarını
Bıçak sürüp dilinin tatlı aldatılarına
Bundan mıdır
İhbar etmemesi
Ele vermemesi izlerini
Kendisini renklice şekillendiren 
Deniz’in Kara’sına daldırdığı parmaklarını



Öldüğün gün
Ölsün bütün şiirler
Ki
Ölürse şiir
Ölmüş say bütün şâirleri




Al bu mısraları
Ve
Sür gözü kanlı bir cellâdın kirpiklerine
Elindeki kılıncı bileğileyerek kelimelerinle
Daya kapatarak gözlerini
Şah damarının en atar yerine




Potkal nedir bilir misin
Hani " Bilmediğim kelimeler bağışla bana" diyordun ya
İşte en bilinmedik kelimelerini
Yani dizelerini
Yani şiirini
Yani en bildik ve bilmedik hâliyle deli bir Şâiri
Yani seni
İşaret parmağımın tırnak ucuyla iteleye iteleye
Dolduruyorum o potkalın içine
Ve
Bir apazlık duâ ile kapatarak ağzını sımsıkı
Salıyorum
Denize değil gökyüzüne
Ya karaya vuracaksın ya okyanusa
Ya da dön dolaş bulutlara
Vuracaksın biryerlere biliyorum
Vurulacak birileri biryerlerlerinden
Seni ve yüreğini
Çengelli bir iğneyle iliştiriyorum
Hayatımın ütüsüz yakasına apolet kâbilinden




Sahipsizliğe terkedilen bir inancın
Yeniden doğurularak tazelenişi gibi
Metrûk imân kubbesinin
Payandalarla desteklenip kuvvetlendirilişi gibi
Günâhlarını
Günahkârlığını sırtlayıp Afuvv’ün
Tevvâb’ın
Gafûr’un
Gaffâr’ın önünde diz çöken acziyeti kabullenişi gibi
Alından secde içen seccadelere gizlenen medet
Ve
Seyâbana mesken bir dil ile dilenen şefââtle


 

Sonsuz Ol






BİR SENDE ŞÂİRMİŞİM MEĞER