9
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
3865
Okunma
ÖLMEK ÜZERE OLAN HASTA BİR ÇOCUĞA ATFEN YAZDIM.TAM DA O GÜN DOĞUM GÜNÜMDÜ,
Annenin kucağına verince Allah seni,
Nasıl mutlu oldular bilemezsin Zeynebim.
Işıl ışıl gözlerin parlayınca onlara,
Ordaki mutluluğu göremezsin Zeynebim.
Küçücüktün , büyüdün yoldaş oldun onlara,
Sen yokken bakarlardı uzaktaki yollara.
Güvercinler konarken bahçedeki dallara
Ordaki mutluluğu göremazsin Zeynebim.
Koş, oyna,kahkaha at yaşamak senin hakkın.
O güzel gözlerinle,annene şöyle baktın.
O’ nun mutluluğuna bir daha sevinç kattın.
Öyle mutlu oldu ki bilemezsin Zeynebim.
İnşallah güzel günler bekliyor yolda seni.
Hayata sıkı tutun,üzme sakın anneni.
Çevirme gözlerini o karanlık yollara,
Gidemezsin Zeynebim, gidemezsin Zeynebim.
Süzan Ürüt ÇELİK
EMKLİ ÖĞRT.15.08.2018
Cevap Yaz