Mektup yazmak nedir,neyine senin?
Okunur, atılır, biter yazdığın
Tövbesi bitti mi otuz senenin ?
Akşamdan sabaha yollanır Gülüm

Hayal gibi oldu hayalinde say
Araya ne mevsim girdi ne de ay
Desem de her şeye şimdi hep “ hay hay”
Sonra budaklanır, dallanır Gülüm

Neyine güvendin? Neyine kaç var ?
Kapanır yolların dağında karlar
Gün olur belki de bir selam yazar
Ya da alır, okur sallanır Gülüm

Desem ki : “ Gönlümde can buldum ,bir can
“Damarlarım doldu bak heyecandan
“Ne candan geçiyor,ne de canandan !”
Yitikler sonradan ballanır Gülüm

Karşımda biri var benden birisi
Ruhuma vuruyor düşen gölgesi
Benden başkasına cilveli sesi
Fazla yazma öyle huylanır Gülüm

Telaşın sevincin nedir ki kime?
Bir anlam verdin mi bu birikime
Karar vermiş gönül en son terkime
Kaşınır gözlerim sulanır Gülüm

Kapımda yolcuyum evimde elim
Neye uzandıysa itildi elim
Anladım : Görülür uzaktan kelim
İnden,cinden,benden kollanır Gülüm

Çakılıp kalma öyle hiç masada
Yaşarsın bir yuvan hiç olmasa da
Kaç yürek bıraktın,düşün tasada
Belki düş içinde dolanır Gülüm

Hayat! Neler olmaz ? Ne kaş var ne göz ?
Çoruh arındırmaz kirlenmişse söz
Rabbim kör düğümüm ne olur sen çöz
Her düğüm ömrüme bağlanır Gülüm

Nasıl da kıvrandım gör Çakırbağ ’da ?
Bak “ Bir elim balda bir elim yağda ! “
Desem de inanma, gönül bir dağda
Gelen kör kurşunla avlanır Gülüm

Yuvarlayıp gittik üç-beş cümleyi
Aştık gibi geldi yine çizmeyi
İsterdim “ Sendeki Ben “ i bilmeyi
Derin göl meraktan boylanır Gülüm

BAYBURT- 1995