sonbaharda kaybeder insan gözlerini
yavaş , yavaş alışır aşkların soluşuna
yeşillerin terk edişine içlenir , ağacın dalları
yapraklar sararır , insanların yalanları karadır
gecesi ayrı bir keşmekeş olur
arkadaş dostunu , sevdiğinin koynunda bulur

sarıdır ihanetin rengi
olmaz mı bu sevenin de bir dengi
herkes bulur bakınca aynada kendi kendini
ama sonbaharsa sarıdır aşkın rengi
güneşten kararmış yüzler
gizler gözdeki hini
sözler zaten en baştan beri parodi
kimi seyreder en güzel aşk hikayesini
neden ağlayan olur hep
sadece aşkın çukurundaki
susamış gibi hisseder insan
yüreği sevdaya
susmamış gördüğü zulme
çektiği derde belaya
sevda kendini düşürmez ki
kıymet bilmez hovardaya
yalancı aşık işte böyle bakar
gözündeki karaya

sarıdır aşk
terk eder sonbaharda her seveni
sararır seven
aşk oyunu bitse de gönlünde
tek suçlu sanma , sarı sonbahardır
sarı yalan , aşkını zehirleyen
yılan dostlardır