Vücudumda kalmasa hiç vurulacak celde
Bedenimi yüzdüler yar acımasız elde
Elimde yok ki bıçak sen hala yüz diyorsun
Bir tutam derim kalsa oda kaybolsun yelde..

Evliyalar yoldaşım sırdaşım yaren oldu
Saymadığım sahabe hayallerimde soldu
Doksan dokuz saydım da sen hala yüz diyorsun
Üçler yediler kırklar gözyaşlarımda doldu..

Nefsi terbiye ettim erenlere karıştım
Su üstünde yürüdüm yunuslarla yarıştım
Yüzmeyi biliyorum sen hala yüz diyorsun
Yazdıkça yandım piştim düşmanımla barıştım..

Sabır taşı olsaydım avucunda çatlardım
Sen üzülme yeterki hüzünleri katlardım
Astarını yırttın da sen hala yüz diyorsun
Arafta kalmaktansa cehenneme atlardım..

“Nesimi’ye sordular yarin ile hoş musun”
Çirkin olsa kime ne Sadık dedi boş musun
Aşkta güzel olan ruh sen hala yüz diyorsun
Güneş olup kalbine gelsem hala loş musun..

Sadık KARADEMİR