Huzur
Ağır ağır gün batıyordu.
Günün yorgunluğumuydu bilemem Senelerin bende bıraktığı izmiydi bilemedim Durdum dinledim kendimi Ne kadar boş geldi her şey Herkes yaptığıyla kalıyordu ya Ne seneler ,ne günün yorgunluğuydu. Anlaşılamamanın,anlatamamanın yorgunluğuydu Kolaymıydı bir anda geçip gitmesi Anlatmaktan ve anlaşılmayı beklemekten vaz geçmiş yeni bir yol çizmiştim kendime Kendimi anlamak ve kendimle bu yolda yürümek adına Aynalarıma gülümsedim ,derin bir nefes aldım. Giden gün ile birlikte uğurladım her ne varsa Şimdi garip sakin bir an kaldı bana Huzur ile buluştum. Ne geçmişin yükü, ne geleceğin umutları bağlamıyordu artık beni Olması gereken oluyordu. O yüzden anlatmakla beklemekle yorulmak nedendi. Gülümsedim doğan geceye O bir karanlığa çekmiyordu artık beni Onunla tatlı bir huzura dalıyordum Yeni güne merhaba diyebilmenin hazzını bekliyordum Geceyle ben sabaha erismek icin Gecenin kıymetini bilerek bütünlestim onunla Bana verilen her ne ise sevgiyle kucakladım Olmayana vardır bir hayr demeyi öğrendim. Ben yorgun bedenimden ,ruhumdan özür diledim Zihnime bana verdiği tüm senaryolar için tesekkür ettim. Ben olduğum hali cok sever oldum Yaşamımda kendimle bütünlesmenin tadına varan oldum sevgiyle ve aşkla |