Çok uzaklardasın
Çok uzağımda
Ellerim uzanmıyor artık saçlarına
Yokluğun ayaz
Yokluğuna dayanılmaz
Seni susayan düşlerim bile
Çoktan  buza kesti
Beyaza esir düştü sevdam

Ey dağların mor menekşesi
Ey yüreğime örttüğüm gök kubbe
Göster güneşin yüzünü
Gayrı ısınsın düşlerim
Fırtınada kaldı gülüşlerim
Mahzenime gün ışığı ol
Gecelerime dolunay
Gel dokun sol yanıma
Kardelenler mihman olsun baharıma

Bak geçip gidiyor ömür
Gel artık  sevdiğim
Gülüşün gülüşüm olsun
Umutların umutlarıma gebe kalsın
Dinsin soluma yağan tipi
Esmesin bıçak kesen rüzgar
Yeşil elbisesini giysin doğa
Yeni bir isim ver  gönlümdeki yerine
Kul köle olsun bu ömür
Yıldız yağan gözlerine

Ömür ki
Sevdayı bir güne sığdıran kelebek
Biliyor musun sevdiğim her şey yalan
Ölüm  tek gerçek
Neredesin sevdiğim
Bak bu tren de gidecek
Sen de yaşadım kışların en çetinini
Dinsin artık hüzün yağmurları

Kış rüzgarları üşütüyor  ellerimi
Dalına küsüp düşen
Kurumuş yaprağım şimdi
Savurup duruyor yokluğun  oradan oraya
İçim dışım sensizlik ateşi

Yokluğun tipi , yokluğun boran
Üşüyorum sevdiğim çok üşüyorum
Gel tut yüreğimi güneşine
Dokun üşümüş ellerime
Isınsın düşlerim, ısınsın gülüşlerim

Çırılçıplak kaldı umutlarım
İçim dışım hüzün
Bulutları örttüm üstüme
Yıldızlar ağlıyor üzerime

Yüreğim sırılsıklam şiir
Dökülüyorum katre katre  mısralara
Seni bağırıyor en lirik haliyle
savrulurken dört yana kıtalar
Sevdiğim bir araya getir şiiri
Oku hisselerimi
Bir kez olsun gör içimde öleni
Sonra yak beni savur küllerimi
Seni esen rüzgarda...

                              Murat ÖLMEZ