Bilmeden
Hiç tanımadığın bir adam
Âşık olsa sana Hiç bilmediğin, Rüzgârını koklayarak geçse usul usul Sen nerede olduğunu bile görmeden. Gözlerine bakarken ta uzaklardan, boşluğa düşermiş gibi Sen tutsan onu bilmeden Yalnızca gülüşünle. Tüm cesareti senken Tek korkusu da sensen bir adamın Yine de Ufak adımlarla yaklaşırken elleri terli O ilk merhabadan önceki son nefeste Ölmek var bir de şimdi… Kavuşmaların hiç yaşanmadığı yerlerden birinde bu adam Kuşların birlikte hiç uçmadığı Çiçekleri bile yan yana büyümezken bahçesinde Nasıl getirebilir ki yanına seni Hangi toprağı sevdiğini bile bilmeden. Üşüdüğü zaman bazen Sarılacak kimsesi olmadığında gecenin Güneşi sevmişliği vardır sabahları Ve o güneşi izleyen bir adam Güneşin bile göremediği bir yerden. Titreyerek uyandığın en soğuk sabahlardan önce Belki sen de gitsen bulacaksın Bulduğunda kalacaksın bilmeden Adı olmayan o yerde. |