5
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1547
Okunma
Ne çiçekler solmuştu, bahara eremeden
Satılık bedenlerin, kin kusan anlarında
Ülkü denen yar ile, vuslata eremeden
Apoletli sırtlanın, kahpe zindanlarında.
Hepsinin namusuydu, memleketin şiarı
Cennet mekanlarıydı, buydu en büyük kârı
Ardından baka kaldı, ana, babayla yâri
Canlara kıyanların, kâr kaldı yanlarında.
Oniki eylül günü, yolları tutulmuştu
Sorgu, sual olmadan, zindana atılmıştı
Vatan millet sevdası, zehirle yutulmuştu
Destanlar yazılmıştı, o asil kanlarında.
Ahmet MORAN
(12 Eylül 2018)
5.0
100% (10)
Cevap Yaz