Yokluğuna alışamadım bir türlü
Ayrı olduğumuz zamanlarda
Dünyanın en karamsar insanı oluyorum
Geceleri sıçrayarak uyanıyorum yatağımdan
Kabuslarla açıyorum gözlerimi .

Sensizliği yüreğimde hissediyorum
Boşluktayım düşecek gibiyim sanki
Tut ellerimden sımsıkı
Hayatın karanlığından çıkar
Gülen yüzünle hatırlamak istiyorum seni .

O kadar doluyum ki senle
Ben sen olmuşum
Sürekli senin adın dilimde
Volkan gibi taşıyorsun içimde
Anlam kazanıyor hayatım seninle
Her yeni günde .

Güzelliğin gözlerimi kamaştırıyor
Hayallerimi gerçeğe çeviriyorsun
Çıkma kal yüreğimde
Sahip çık sende sevgine
Aşk denilen şey
Kabullenmektir herşeyi yüreğinde .

Şimdi yanımda olsan
Seyretsem doya doya seni
Gözlerinin derinliklerinde kaybolsam
Ellerini tutsam hiç bırakmasam
Saçlarının her telini okşasam
Kulağına fısıldasam seni ne çok sevdiğimi .

Aşk anlatılmaz yaşanır
Tarifi yok bilmez misin
Yanındayken zaman durur
Akreple yelkovana inat
Aşk tomurcukları yeniden filizlenir
Sen gidersen içimdeki çocuk ölür
Kıyametler kopar yüreğimde ...





Refik
12 . 09 . 2018
İstanbul