1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
914
Okunma
Senelere uzadı bu anlamsız ayrılık,
Özlüyorum,gecikme,duygular coşmadan gel.
Geçiyor kış günleri,şimdi sabahlar ılık,
Gezdiğin sofalarda başkası koşmadan gel.
Ya çağrım ulaşmıyor,ya da sen duymuyorsun,
Münzevi derviş gibi hasrete doymuyorsun.
Sensiz geçen günleri hiç mi hiç saymıyorsun;
Suya cemre inmeden,gün dağdan aşmadan gel.
İnsanoğlu sevse de güvenilmez,inanma!
Ayrılık yaktı beni,ben gibi sen de yanma,
Bekleyerek bir ömür,bir gülle geçer sanma,
Yetti ayrılığımız,sabrımız taşmadan gel.
Gönül bu ,belli olmaz,konar dallardan dala,
Hem söylentiye kanar,hem fincandaki fala,
Kayıverir gözleri,mora,sarıya,ala,
Sonra yanılıp başka sevdaya düşmeden gel.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz