Öyle özledim ki seni
Sensizliğe alışık değilim
İsyan ediyorum sensiz gecelerime
Korkuyorum gözlerinde kaybolurum diye .

Öyle bir yerdeyim ki
Gezdiğim bütün sokaklar bomboş
Ölüm sessizliğine bürünmüş heryer
Dertten kalelerim yıkılıyor birer birer .

Sesinin tınısı hala kulaklarımda
O muzipçe gülümsemelerin gözlerimin önünde
Sabır taşı olsa inan çatlardı
Beni sevmelerini öyle özledim ki .

Öyle içtendi bakışın
Gözlerine bakarken gözlerimden yaş gelirdi
Birden asılırdı gülen yüzün
Neden ağlıyorsun derdin deli misin sen ?

Yokluğunda senden gelecek
Tek bir seslenişe bile hasretim
Nasıl zor bir bilebilsen
Hasretin ciğerlerimi yakıyor
Dermanı sensin diyor içimdeki ses .

Hayatıma anlam katanım
Yoksun işte
Odam kutuplar gibi soğuk
Isıt beni sıcak nefesinle
Gözlerim seni bedenim sıcaklığını arıyor .

Alışkanlıklarından vazgeçer misin benim için
Bir ömür geçirmeye var mı yüreğin
Her aldığım nefeste dol içime
Herşeyimi sana adadım
Söyle
Bensiz uyuyabilir misin kapanır mı gözlerin
Aşk insanın canını daha nasıl yakar ki
Bensiz güne merhaba diyebilir misin ...







Refik
08 . 09 . 2018
İstanbul