4
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1137
Okunma
Gül be yüzüm, gül artık yeter.
Şu garip gönlümde, baykuşlar öter.
Gün olur üstümde, dikenler biter.
Şu yalan dünyada, bir kez gülmedim.
Kim dost, kim düşman, bir kez bilmedim.
Güneş oldum ışık verdim, gözlere.
Hoş görüyle, hep inandım sözlere.
Gel diyene koştum, acımadım dizlere.
Vurulan darbeden hiç ders almadım.
Kim dost, kim düşman, bir kez bilmedim.
Sevdim ta.. gönülden, sevgi görmedim.
Gönül aldım amma, gönül kırmadım.
Hep verdim amma, bir kez almadım.
Vefalı oldum, vefa görmedim.
Kim dost, kim düşman, bir kez bilmedim.
Artık dünyadan, beklentim yoktur.
Yalan boş sözlere, şu karnım toktur.
Yüreğim yaralı, dertlerim çoktur.
Artık dertlerimi kimseye söylemem.
Kim dost, kim düşman, bir kez bilemem.
Muhlis SÜNBÜLCÜ
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz