2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1033
Okunma
soluğu tükenmiş bir haykırış sakladım
görünmez oldu aydınlıkta
sadakati unuttu her bir hücrem
sustum direnirken yalnızlığa
kardelen misali açtı yüreğimde bahar
soldurdu neşemi senli sonlar
karanlğımda boğuldu sevdalı bakışlar
bir anlamı kalmadı artık anıların
bilimcimi senle kaybettim belki de
geriye dönmeyen zamanı çaldım
yakıcı ruhumun çığlıkları
unuttu kendimi sensizliğinde ,yoruldum
Cevap Yaz