Ecel minnet etse can atıyorum
Bu nefes bu beden çekilmiyor yâr
Durdum bir kenara dem tutuyorum
Kuruyan göz yaşı dökülmüyor yâr

Bana düştü gayrı derdi tasası
Kalleşlik kaypaklık insan yasası
Canı şerbet ettim cıktı posası
Yutarken boğaza takılmıyor yâr

Kusurlu kusursuz neler eledim
El açtım rabbimden ölüm diledim
Kendi bıçağımı kendim biledim
Kıyıpta göğsüme sokulmuyor yâr

Hak"tan gelen nimet diye sayarım
Doğruluk dürüstlük birtek şiyarim
Sen dilek tut ben dünyadan kayarım
Yoksa beden kabre yıkılmıyor yâr

Bucan bir emanet sanma senindir
Sen git önce taptığını sevindir
Kalp dediğin ol Hüda’nın evidir
Tutup da yerinden sökülmüyor yâr

Sanma ki kaderin kulağı sağır
Omuzlarım cılız imtihan ağır
Kul Garib’im sabret Rabbini çağır
Ben giderim sana kalsın bu diyar

Emine Çerçi