Doğduğun günü hatırlıyorum da,
Daha dün gibi aklım da oğul.
Minik, minik ellerin,
Cin gibi bakan gözlerin vardı oğul.

Yıllar nede çabuk geçiyor oğul.
Şöyle böyle derken emeklemeye,
Yürümeye başladın oğul.
Beş yıl içinde akıllı ve de yaramaz,
Çocuk olup çıkı verdin oğul.

Okula ilk başladığın günü hiç unutamam,
Annenle beraber sevincimizden,
Sabaha kadar uyuyamamıştık oğul
Kırmızı önlüğünü giydirip,
Boyuna posuna saatlerce baka kalırdık oğul
Önlük de ne de güzel yakışmıştı be oğul.

Ee şu bu derken bu arada ,
Hayat beni de yıprattı oğul.
Kırkı devirip
Elliye merdiven dayadık oğul.

İlkokul bir iki derken baktık ki,
Orta okul yıllarındayız oğul.
Tabi bunları derken,
Sınıfının en başarılısı,
Birincisi olup çıktın oğul.

Hele orta okulu da
Birincilikle bitirmen ,
Bizi ne kadar mutlu etmişti oğul.

Hatırlar mısın okula gelen müfettiş,
Bu çocuğu buralar da ziyan etme,
Bunu şehirde okut demişti oğul.
İyi ki de o adamı dinlemişim oğul.

Hayat bu oğul,
Nereden nereye,
Derken liseyi de bitirip,
Üniversiteli tığ gibi bir genç oldun oğul.

Sınav sonuçlarının açıklandığı gün,
Annenle beraber.
Sevinç göz yaşlarına boğulmuştuk oğul.

Şimdi nelere hayal kurmaktayım,
Bilir misin oğul.
Senin okulu bitirip edebiyat dalında,
Büyük bir ilim adamı olduğunu oğul

Ahh oğul:
Birde şu sigaran olmasa,
Aklımıza düştükçe bizi tek üzen,
O lanet sigara oğul.

Bizden kilometrelerce uzakta,
Olsan da oğul.
Hep doğrunun doğruluğun,
İyinin iyiliğin,
Hakkın hakikatin,
Yanın da yer aldığını biliyorum oğul.

Ayrılıklar özlemleri körüklermiş
Senden uzakta olsak da,
Kalplerimiz beraber atmak da
Hep yanındayız hep yanında olacağız oğul.

Ömer kılıçbay