Bu gece yine ;
Sana uzandı yüreğim...
Karanlığın en siyah yerinde,
En ayazında ,yıldızların altında,
Seninle doldu heryanım.
Samanyolunu saçların sanarak okşadım!

Sanki umutsuzluk ayazı vurdu yüzüme,
Soğuk ter kapladı,sevda yanığı göğsümü..
Özlediğim canım gözleri düşlerken,
Kalemime yazma dur diyemedim!..
SUS KONUŞMA HİÇ DİYEMEDİM!..

Kolay değil ;
Seni sensiz yaşayıp,aykırı sevdalı olmak,
Yatağından bir mermi gibi fırlayıp,
Gecenin matemine karşı durmak!!
Hiç kolay değil ,kavuşma ihtimallerinde yanmak..

Benim sevda yanığım;
Bu gece dem tutup ,sana yazıyorum.
Karanlığın çirkinliğine inat,
Yüreğimden kalemime sızarak,
Kendi alfabemde,sesli ve sesizlerimle
Bir satır daha, bir yaprak daha
Diye diye sana yazıyorum..

Birgece duyacaksın beni,
Ve yatağından kalkıp,bu ince sevdamı
Ciğerine soluyup,karanlığı yutacaksın
Biliyorum....
Ellerimi birbirine kavuşturup,
Sabrımla,taş gibi sıkıyorum..
Ta ki kırılıp dökülene kadar..
Gözyaşlarımla yüreğimi suluyorum.
Parmak uçlarım hayaline dokunuyor;
Ve gecenin kalbine seni çiziyorum..
Sana yazıyorum,
Yine seni sensiz yaşıyorum...

HAZAN YAPRAĞI 30.04.2008