Ömrümce hiç gülmedim ne karaymış şu bahtım
Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım
Kadere değil öfkem kullara benim ahtım
Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım

Bitmedi gitti çilem yazım kara kış oldu
Aşk bahçemin gülleri daha açmadan soldu
Akan gözyaşlarımla göller, denizler doldu
Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım

Derde dert eklendikçe yürek yandı üzüldü
Garip gönlüm diz çöktü bir kuytuya büzüldü
Kalan bir damla canım bedenimden süzüldü
Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım

Feryat figan ettim de bir kez duyan olmadı
Suçum neymiş ki benim cezam hala dolmadı
Derya oldu dertlerim sabrım bitti kalmadı
Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım

Hüzün doldu gönlüme aktı durdu gözyaşım
Ne acılar çileler gördü şu garip başım
Zehir oldu soframda her gün ekmeğim aşım
Hiç olmazsa ahreti bana nur et Allah’ım…

20.08.2018 İZMİR - 02.30 (2)
Ömer Sabri Kurşun