0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1348
Okunma
Gönül kapını açsan da,sana gelsem,
Masallarda yaşasam.
Bir kez de olsa, insan olduğumu anlasam.
Ey Kaf Dağı!
Sırtlarında devler dolaşır;
Perilerle oynaşır.
Bana orda da rahat yüzü
Yoktur bilirim.
Kahramanın olur savaşırım;
Tek,tek bütün engelleri aşarım.
Düşman karşımdadır artık;
Hilesini bozarım.
Hayat aşım zehir olsa da
Yudumlarım,yudumlarım...
Ey Kaf Dağı!
Köküm yaban ellerde;
Gövdemi kurtlar sarmış.
Yaşadığım bu şehri
Öcüler yağmalamış.
İnsanlık rafa kalkmış.
Karanlık şehri basmış.
Ellerini uzatsan;
Yol bulup sana kaçsam,
Masal da olsa,kabülüm;
İnsan gibi yaşasam.
