BOŞADIM, HAYAT BOŞAMAZ BENİ...

Bir yol yürüdüm kendimce,girdim çıkmaza,
Keşke yürek sesimi duyup da,anlayan olsa,
Bütün yaşananlar kader mi? Yoksa es kaza,
İçime akıttığım o göz yaşlarımı,anlayan olsa...

Koştururum Arap tayları, kazanamam yarış,
Aldığım yol,yolak,menziller,sadece bir karış,
İtikat mı eksik,belki de yetmiyordur yakarış,
Sevabımı,günahımı sıralayıp da,anlayan olsa...

Gönül kapım açıktır,açıktır yürek pencerem,
El görüyor,fark etmiyorum,akmıyor derem,
Bedduamı aldım,veya Huda etmiyor kerem,
Arşa dayanmış feryat, figanım,anlayan olsa...

Bir sabah uyansam ben,gamsız ve kedersiz,
Yok anlamı hayatımın boş,avare ve değersiz,
Kolay olanlarla başlasam,ama,fakat ,eğersiz,
Bıktım zoru başarmaktan gayrı,anlayan olsa...

Hayat mücadele,ömür hızlı,ırak olmadı yakın,
Yapıştım,bir türlü kıramıyorum feleğin çarkın,
Benden çok uzaklara kurmuştur,ev ile barkın,
Hep yalnızdım,artık yetmez takat,anlayan olsa...

Şeyhim;Derki boşadım,hayat boşamaz beni,
Önüne katarak sürüklüyor,boşalmıştır freni,
Sanki kaçırdım bu sefer,meçhule giden treni,
Özlediğim düdük sesini bir kere,anlayan olsa...

Nurettin GÜLBEY
Saat : 01:56
17.08.20189
YALOVA