3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
798
Okunma
Bir garip akşam.
Ulaşmadan daha geceye,
yüreğimde kırıklar,
sızlattı burnumun
direğini.
Kurtuldun benden,
demek geldi içimden.
Belki zamanda yakın.
Bir yürek sancısıyla
ben gideceğimde,
sen nasıl yaşayacaksın günahıyla ’aşk’ın !
Vurgunda yesem,
sonum zaten belli.
Kaç asır geçti ah
ben gülmeyeli.
Ruhum yaratılırken
kazınmış bu ızdırap.
Yürek yanık,
gönül harab,
sabırda bulmuşum
limanı sığınacak hep.
Ha sen ha ayrılık,
öyle çok ki sebep
canımı yakmaya !
Yılların adı yalnızlık.
Günlerin adı çile.
An’larda;
alıştım sessiz sessiz
ağlamaya.
~~~
TC Nigar Güler
5.0
100% (4)
Cevap Yaz