Ahh anne Ahh!
Çizgisi belli olmayanlar, ha bire üstüme üstüme geliyor,
Sevdalı yufka yüreğimin harareti, artıkça artıyor.
Son cümleyi başta söylemediğim,ve de kemlik bilmediğim için,
Anlaşamıyor, anlaşılmıyorum ,çekilmişim kabuğuma, İçim içimi kemiriyor.

Ahh anne ahh!
En şerefli mahlûk olan insan, niye bu kadar zalim olmuş?
Gönülleri, kin ve adavetlerle, buğz ve husumetlerle dolmuş.
İnsanı cennetlik eden, yüzlerce rahmani yollar varken,
Nefsin, şeytani heves ve arzularında, hayasızca coştukça coşmuş.

Ahh Anne Ahh!
İnsanları, görmek istemiyorum artık, zira muhabbetim, sevgim, ve saygım bitmiş,
Parmakla gösterilenlerin bile, fikir ve gönül güzellikleri, buz gibi erimiş.
Canı gönülden, şükürler ise neredeyse, hiç mi hiç kalmamış,
Buldukça, şanı yüce Allah’ın, birbirinden güzel nimetlerini, azdıkça azmış.

Ahh Anne Ahh!
Konuşuyorum olmuyor, konuşmuyorum olmuyor, şaşırmış kalmışım.
Çok sosyal biri olmama rağmen, kendi içime kapanmışım.
İyi günde de, kötü günde de, dostlarımın yanında, olduğum halde,
Dost bildiklerime bile, yaranamamışım, yaranamamışım,yaranamamışım.

Ahh Anne Ahh!
İnsanlar, çıkarları için, renkten renge, kılıktan kılığa giriyorlar.
Fikri güzel, gönlü güzellere, çok keskin bileniyorlar.
Şeytani yollarda, yolcu olduklarını bildikleri halde,
Yanlışları, doğrular gibi ,aşk ve şevkle, çok mahirce, savunuyorlar.

Ahh Anne Ahh!
Yorulmuşum. Bu devir bana göre değil. Yaşama hevesim bile kalmamış.
Kurnaz tilkilerin gölgesine, vakarlı aslanlar yatmış.
Tarihe mal olmuş, mert ve yiğitlerin, yaşam tarzının, örnek alınması gerekirken,
Benim ben diyen, kelli felli insanlar, bile bile boz bulanık sulara dalmış.

Ahh Anne Ahh!
Karanlık çıkmaz sokaklardayım. Gönül ziyanla yollarımı aydınlat!
Aydınlat ki, kalan ömür miadımda, bende kasavetsiz uyuyabileyim rahat.
Fikri güzel, gönlü güzellere giden, rahmani yollarda, yolcuyum ama,
Tımarını yaptığım halde, menzil murad aldırmıyor, bindiğim rahvan at.
13/Ağustos/2018