Ey Anadolu İnsanı!


Ey Anadolu halkı, sıkıntıya dalmayan,
Zor zamanda devletinin yanında olmayan;
Aklı satlık, kalbi satlık, ruhsuz bir yamaktır,
Gözü dönmüş, mankurt, mankafa ve de ahmaktır...
Gavur, dün de gavurdu, değişmez, öyle durur,
Gavurdan dost olmaz, Müslümana kin savurur.
Müttefik görünür ve açıkça hançerler hep,
Şerrini etrafa kusar, yokken hiç bir sebep.
Şerlere Osmanlı tokatı vurur, Tüm erler!
Aklınızı başınıza alın, bre gafiller,
Kuş kadar bile beyniniz yok mu, hey sefiller!
Dolarla ve avroyla mı korkutuyorsunuz?
Anamızdan dolarla mı doğduk, para ne ki?
Gavurun; parasından, malından, bana ne ki?
Ey Anadolu insanı, birazcık düşünün;
Bu millet, aç kalmayı, fakirliği de bilir,
Vatanı için hiç çekinmez, ölümse ölür.
Her evde; ne yiğitler, şehitliğe yatan... var,
Kanını vatan için, sebil eden satan var;
Cahitler, fatihler, hacerler... ölüme yatar.
Burası Türkiye’dir, Osmanlı diyarıdır,
Bu ayar; haçlılara Müslüman ayarıdır!


ÖZTÜRKÇE 15 Ağustos 2018