EY CAN!

Canım olaylarla sızlarken
Cansızlığımda yüreğim
Rahat olsun yeter
İsterse karanlığın sisi
Gecelerde üstüme çöksün
Yüreğime aşkın ateşi dolsun
Yeni bir güne hüzün doğsa da
Acıları çatlatır sabrım
Bunları da atlatırım eminim
Şimdi hayatla ölüm arasında
Felaktayım!

Emanetleri taşımaktan yorulmuş bedenime
Nurların rahmet olmuş yağmış
Işığınla sana doğru
Sonsuz bir yolculukta Rabbim
Felahtayım!

Helaktan kurtulmanın reçetesi elimde
Umutlarımı, hayallerimi
Defnettim zamanın toprağına
Gözlerimde yaş
Dilimde ağıt
Gönül meydanımda ışığım
Aşktır aydınlandığım
Takdir edilen ömür bitene
İhtar edilen ecel gelene kadar

Sarmaladım kefenle
Haşır zamanını elemle
Kül olup savrulmadan kâinat
Toz zerresi gibi
Tenimin atomları toprakta
Parçalanıp yok olmadan
Özlemlerde kalmasın aşk
Ateşinin yaktığı günahlardan
Daha ağır çeker gözle görülmese de
Hesap günü mizanda aşk
Ağlamalar kalmasın o güne
Ağla ağlayabildiğin kadar
Ey can
Aşk ile dünyada ağla!

28-03-2012
Şair, Burhan AKSU