elimde değil unutamıyorum

ben sana gel diyorum
sen bana sus konuşma diyorsun
söylesene canımın canı
seven kalbimi nasıl susturayım
ardına bakmadan git diyorsun
gönlüm sendeyken sensiz nere gideyim
yoluma cıkma dedin ya
söylesene canım gönül ferman dinler mi ???
arkamadan göz yaşı dökme diyorsun
bilmiyorsun ki sen gittin gideli
bu göz yaşı dinmiyor
ne yaparsam yapayım elimde değil unutamıyorum

elimde telefon arasın diye elimden hiç düşmüyor
belki de bu bekleyiş boşuna diyorum
nasılsa beni hayatından sildigin gibi
onuda silip çıkmışsındır hayatından
bense adımlarımı ne geriye
ne geriye nede ileriye atabiliyorum
her yanım senle doluyken
senin gibi mazin üzerine bir çizgi çekiyorum
seni bu yüregimden atamıyorum vede elimde değil unutamıyorum

bir gün olsun elini tutmasamda
yan yana gelip gözlerin içine bakıpta seni seviyorum diyemesemde
uzaktada olsa ben seni hep sevdim sana senden çok değer verdim
vede kaybeden hep ben oldum canın sagolsun be canım
hüzün var bu geçe dün ve geçen günlerdeki gibi içimde
içimde inanılmaz bir acı kapanmaz bir yara acılmış
yoklugun beni öyle bir yakıyorsun ki
caresizce bu sızıya katlanıyorum ama elimde değil unutamıyorum

1 Ocak 2016 ·

şiir:Mustafa Seven Kalp