bu gün
zaman ayır biraz bana

soy
kabuğumdan çıkar beni
çıplak kokayım sana
salayım duygularına özümü
sözüm söz
yalınayak toprağa basarcasına
toprak kadar yalın ve öz

bu gün
zaman ayır biraz bana

bir kibritin yandığı kadar parmak aralarımda
yanayım de o yandıkça
hissedinceye kadar acısını
sonu bilinmez mi yanmışsa alevin
yürek kara yürek bir köz

bu gün
zaman ayır biraz bana

al kurtar beni ayrılıklardan yokluğundan
lerzan dudaklarının kıvrımında bir kez olsun
anılsın belki adım bir defacık
fısıltısı kadar sessizliğinde nefesinin
İsterse naif basit bir söz

bu gün
zaman ayır biraz bana

son günleri baharın ilk yazıdır derler aşkın
ermeden ilk yaz aşkına erişmekse hazana
ne yaşatsın sana ne bana kışını
yatırılırken usulcak ayak bastığımız toprağa
sen kapa gözlerimi ve elin değsin tenime son kez
hiç olmazsa bir duan dökülsün kıvrımlarından
varsın duymayayım varsın duymasın herkes

bu gün
zaman ayır bana biraz

29 mayıs 2008 Denizli