Tak maskeni palyaço oyun başlıyor Bütün gösterişiyle sahnen seni bekliyor Gerçek kostümünü çıkartmalısın artık Rolünü yaşa yalanlarını yaşa Dikkat tanımasınlar seni
Kaybolmadan son kez bak aynaya Gerçek yüzünü örtmelisin artık Zaman geldi çık sahneye güldür herkesi Rolünü yaşa yalanlarını yaşa Dikkat tanımasınlar seni
Oyun bitti Maskeler düştü Herkes kendi rolünü oynamaya başladı Kaldığı yerden Maskesiz Gişesiz Rekorsuz
Aybala NAKİP
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
FİNAL HAYATIN EN ÖZEL YANI...GERÇEK YÜRLERİN ORTAYA ÇIKMASI HAKLI İLE HAKSIZIN,MELEKLE ŞEYTANIN AYIRMININ BELLİ OLMASI DEMEKTİR Kİ BU DA EN YAKININDA KİMLER VARMIŞ ANLAMAK DEMEKTİR.BAZEN CANINI ACITSADA BU İNSANIN KEŞKE HEP DŞESSE İDİ MASKELER....
keşke hiç yüzünü boyamasaydı palyaço gizlenip boyanın altına akıtmasaydı göz yaşlarını sahneye oynadığı rol yaptığı hareketler tabiki içten değil içi kan ağlarken insanlar gülsün eğlensin diye.....
oyun bitti
-Ne dudak kıvıran kaldı- -Nede alkışlayan dalkavuk- Sadece bir göz yaşı kaldı Maskenin üstünde Rolden kalan
Arap kurt .......
Hicran Ve Şükran Seni çok seviyorum şükran Sensizde olmuyor hicran
Hüzün yazmak Hüzün sevmek İçimdeki çocukla kavga etmektir gayem Bilinçaltındaki saklıları gelir aklıma Burukluğu Kırgınlığı Küskünlüğü Vaktinde suyunu almayan ağaç gibi Yarı kuru yarı yeşildir gönül
Geceleri bir başka güzeldir hicran İpince sigaramın dumanı gibi öper şakağımı Bazen de asi bir yıldız olur deler bağrımı
Şükranla güleriz âleme Dünya için çırpınan kullar Dünyayı ruhuna katmış insanlar Komik gelir halleri Çok basittir değerleri
Alaycı Asi Dünyaya karşı dik durandır şükran Elindekiyle yetinen mazbut sevgili
Bazen iyi bir tiyatro oyuncusudur Drama oynar Bazen deli bir palyaço Güldürür Ama Kendisi ağlar Hicran
Zamansız ağladığım olur Ruhumuyur İnci dökerim avucuma Bir şükranın boynuna takarım Birde hicranın koluna İnciler takarım aşklarıma
Hicran ki İntiharın eşiğine getirir Şükran ki İpten eliyle alır
Sensiz olamıyorum hicran Seni çok seviyorum şükran
Ceritli /Arap Kurt
bir şiirimle bu güzel eserine yorum getireyim....hayat bir tiyatro sahnesi insanlar sa oyuncudur...kimi rol yapar ömrü boyunca kimi gerçeklerle boğuşur kendi halince
olmadı yine olmadı olmuyorda.... yalnızlıklığı ya içinde yaşayacaksın yada rol elinden gelebildiğince insanların gönlü o kadar çabuk oluyor ve kırılıyor ki kimsenin tahammülü yok gerçeğe...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz