2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
646
Okunma
SANI
Kalmaz hiçbiri. Alır başını gider.
Işığı kısılmış lamba. Bazen keder
Kendimize oynadığımız oyun...
Sürmez uzun. Alır yasını gider.
Bütün ağlamalar avunma. Siper!
En yakınların bile. Hep yakındın.
Yoluna konmuş taş. Çevrili duvar...
İçinde bahçen. Kendinle koymazlar.
Bir kıvancı yaşamaya. Zaman dar.
Hep yaşanacak çok şey var, sandın.
VADE
Kayar oyun kâğıtları arasından,
Hayatın içindeki rasgele ölüm.
Karıştırırken –sizin, sinek ikili…
Bir kamyon kırmızı ışıkta, güm!
Kolay gibi-anlaşılır bir neden,
Ruhun uçup gitmesi, bir anlık…
Zaten vadeli hesaptı-çözüldü,
Hayata bağlandığınız düğüm!
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz