10
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
1744
Okunma

Öyle efkârlıyım ki; ağzımı bıçak açmaz
Yalnızlık sofrasından sek hasret içiyorum
Kabuksuz yaraların sancısı asla geçmez
Özlemin yakar beni kendimden geçiyorum
Kanatlarımı kırdın tüylerinde uyudun
Kendin de farkındasın hüzünlerde büyüdün
Beynimi kuşkularla kuşatığın büyüydün
"Sen" gel hep yanimda kal ben yürek açıyorum.
Bugün var yarın yokum biraz değerimi bil
Sorgula vicdânını sakın sende olma el
İstersen intizâr de istersen kuruyan gül
Kendi gölgemden bile sebebsiz kaçıyorum
Şu rûhûm çoraklaşmış gözlerimse tuz gölü
Okşadığın saçlarım mecnun’un ıssız çölü
Halimi görsen var ya mezar’dan çıkmış ölü
Ölüm meleği diye ben seni seçiyorum.
Vuslâtı kelam
Şiir yazmaya bi müddet ara eskilerele devam