1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
539
Okunma
Gurup vakti gün batınca
Ufkuma sen doğuyorsun
Safak söküp tan atınca
Karanlığı boğuyorsun
Mehtap sende yıldız sende
Bir füsun var her gecende
Dağ taş ışır hep sayende
Güne ilk sen doğuyorsun
Günü gelir biter bahar
Pusuda bekler sonbahar
Göçüp gidince yapraklar
Gonca gonca yağıyorsun
Senden feyiz alır toprak
Sen yoksan, iklimler kurak
Kafanı kaldır göğe bak
Bulutları sağıyorsun
Umut olup yağıyorsun
İbrahimTaşdemir