27
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2217
Okunma

İlk kez uğurlarken seni
Bir nar’ın duvara
Fırlatılması sesiydi/yüreğim
Hücre çeperlerimdeki kan/kendine aktı.
.
Bu kent’le birlikte uğurladık
İstanbul küçüldü/ ben dev olmuştum
Yolda ki arabalara,kamyonlara bir tekme
Kıçından soludular/korktular.
.
.
Ben kendime bile fazlaydım
İstanbul ağlamadı
Kahpe! alışıktı...
ayşe yayman