Küçükken defalarca uçurtmamı kaybettim
Gökyüzünü ve rüzgarı suçladım ...

Sığ suların bulanıklığında avuçlarımı kaybettim
Misinayı ve balıkları suçladım...

Kırlarda koşan çocuğu kaybettim
Yerdeki taşı, kabuk tutmuş yarayı suçladım...

Uğuldayan eski bir şarkıyı kaybettim
Sözlerinde bulduğumu sandığım beni kaybettim....

Tozlu sokaklarla dolu şehri kaybettim
Çıkıp giden ve dönmeyenleri suçladım...

Buruşmuş, boş beyaz sayfaları kaybettim
Kırılmış kalemleri , lezzetsiz kelamları suçladım....

Kerevetine çıkılacak masalları kaybettim
Murada varmışken çekip gidenleri suçladım...

Anlamlı anlamsiz atılan kahkahalarımı kaybettim
Gözlere kaçan toz parçasını suçladım...

Hasretleri, vuslatları kaybettim
Pencereleri , yıldızları ve yolları suçladım...

Çağıldayan serabımı kaybettim
Damlamayan yağmur tanelerini suçladım...

Ayaz yürekleri kaybettim
Dertli gönülleri
Gülümseme nasipsizlerini
Feryad eden gürültü sesleri
Iki kez düşünenleri
Ve hic birinde zamanı suçlamadım....
Kaybettiğim için hüzne sarılmadım...

Aybüke