Trenin penceresinden çamlık kokusu dolar
Ufkumuzda akşam güneşi sahnesi kapanırdı
Zamanın sarhoşluğunda baygın rüyanın korusu
Rüyamda hayal kırıklıklarımın renkleri

Denizin hülyasında ormanlık sahili
Sarmaşıklarla örtülmüş balkonlu evler
Akşam bahçeleri güneşin gülüşlerinde
Nilüfer demetleri yüzerdi nehirlerde

Yaz kış solmayan gönül bestesi şarkıları
Akasya kokuları sarmış meyhane masasını
Beyaz akasyalar güneşin yorgun rüyalarında
Gurbetin akasya yaprakları kalbime dökülmüş

Yorgun rüzgârlar dağıtıyor akasya başaklarını
Akasya gerdanlığının dallarında altın pırıltılar
Zamanın efsaneleri şarkıları geçiyor kalbimden
Sürgün günlerimde tanyerlerinin alevleri yanıyor

Unutulmuş zamanlar geçiyor sürgünlük trenlerinde
Hasret çocuksu sessizliğiyle uyuyordu kalbimde
Issız sonbahar ormanında akasya koruluğu
Trenin pencerelerinde anıların geçiyor

Aklımdan geçti bütün dargın hatıralarım
Akasya kokuları başımı döndürüyor
Kalbimden düşmüyor sürgünlük gülüşlerim
Sürgündeki akasyaların kokusunu özlemiştim

Zamanın ıslıkları hayallerimin fırtınasında
Gecenin yıldızlı rıhtımındaki akasya kokusuyla
Hep böyle gümüşi akasya meyhanesinde beklerim
Kalpten kalbe öpüşürken rüzgârlarla içiyorum

Mehtap düşerdi yıldız limanlarından
Şimdi ellerim bomboş gözlerim sarhoş
Hatıra defterleri uçuşuyor deniz fenerinden
Kalbimde meltemlerle gülüşen uçurtmalar